De cyberBS
Misschien dat je het al gemerkt heb maar ik heb op mijn hele webblog nog niet eerder woorden die met cyber beginnen gebruikt.
De rede daarvoor dat ik de woorden overbodig, onnodig angstaanjagend en schadelijk vind.
Neem bijvoorbeeld het woord cybercrime dat is op het nederlands gewoon computercriminaliteit.
Of neem het woord cybercrimelen dat zijn scriptkiddies, cybersecurity is internet veiligheid, cyberspace dat is internet.
Al deze synoniemen hebben geen meerwaarde behalve dat ze op dit moment hip zijn om te gebruiken.
De waarheid is dat echt beveiliging en hacking in de praktijk erg saai is en het allemaal een veel spannender verhaal lijkt door deze hippe woordkeuze.
Helaas wordt deze sterke verhalen van nu wel als argument tegen vrijheden en vóór spionage op internet gebruikt. Iets om als overheid iets te radicaal drastisch te gaan te doen (en zonder bewezen effecten) ter bescherming. Zo heeft de ITU nu deep packet inspection ‘gestandaardiseert’ (bewijs), de plannen van de nederlands overheid voor een mogelijk downloadverbod, de nederlandse overheid die wilt gaan ‘terughacken‘ op alle computers op het internet. Allemaal radicalen plannen die altijd volledig vertrouwen in de overheden vereisen.
Overheden met meer macht over het internet zijn veel gevaarlijker voor het internet zelf dan een individu voor het internet is.
Kiezen we ervoor om het zelfbeschikkingsrecht in wie en wat we vertrouwen op te geven, voor wat onbewezen zelfbescherming van overheden tegen individuen?